Ռազմիկ Դավոյան (Հուլիսի 3, 1940 – Հունվարի 11, 2022); Հուլիսի 3-ին հայ գրականության մեծերից մեկը՝ Ռազմիկ Դավոյանը, կդառնար 85 տարեկան։ Նա լույս աշխարհ էր եկել Գյումրիում (նախկին Լենինական), ավարտել էր բժշկական ուսումնարանը, իսկ հետո՝ Երևանի Խ. Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտը։ Սկսեց աշխատել մամուլում, ապա դարձավ ժամանակակից հայ պոեզիայի ճանաչված ներկայացուցիչը՝ իր ստեղծագործություններով մարմնավորելով հայրենիքի ցավն ու երազանքը։ Դավոյանը եղել է՝
«Գրական թերթի» պոեզիայի բաժնի վարիչ; Սփյուռքահայության հետ մշակութային կապի կոմիտեի աշխատակից; ՀՀ պետական մրցանակների կոմիտեի պատասխանատու քարտուղար; ՀՀ Գերագույն խորհրդի պատգամավոր: ՀՀ Նախագահի խորհրդական (1999–2003); Գրողների միության նախագահ (1994–1996); «Համազգային մշակութային միության» նախագահ Նրա բանաստեղծությունները կյանքի և մահվան, արժանապատվության ու դիմադրության խոսքեր են՝ լցված լույսով ու ներքին ուժով։ «Դավոյանի պոեզիայում մի ամբողջ ազգի խռպոտ վիշտն ու ոգին է» — այսպես է բնութագրվել նրա գիրը ժամանակակից գրաքննադատության մեջ։ մենք խոնարհվում ենք Մեծը հիշատակի առջև։ Նրա բառերը ապրելու են՝ որպես ժամանակի մեջ ամփոփված ազգային դիմանկարի կարևոր շերտ։
karap.lv 